J. Aubertin (F) Singer-songwriter Titanic Herenthout (11-11-2019) reporter & photo credits: Freddie info organisatie: Titanic info artist: J. Aubertin booking: Rootsrown (Kurt De Bont) © Rootsville 2019

Vorige donderdag had ik hem gemist, deze uit de Auvergne afkomtige Franse singer-songwriter. Met roots in Clermont-Ferrand wist deze lonely troubadour ons vorig jaar te verrassen op "Roots in de Herfst" (concert report) met zijn debuut EP "Bringers of the Light" (album report). Wie me donderdag ook wist te verrassen was mijn "compagnon de route" en reporter in spe ;-) die met zijn fijne neus voor goede muziek ook zijn geliefkoosde blues even aan de kant wist te leggen en zo ging genieten van deze Fransoos (concert report). De reden dat hij weer on tour is hier in ons landje is het uitbrengen van zijn tweede EP "Whispers in the Wind" (album report).

Een verlengd weekend en een namiddag concert van "J. Aubertin" deed ons op deze druilige 11 november verkassen richting Herenthout. Doorheen het "bos van haagbeuken" kwamen we zo terecht in den "Titanic" alwaar "live" muziek geen loos begrip is. "11" november en ook het moment voor "Prins Wim II" om zijn troepen te schouwen want geloof het of niet hier in deze Kempische gemeente overheerst ook carnaval. De carnavalisten alhier zijn best wel trots dat de eerste Belgische carnavalstoet in België hier reeds in 1892 er op uittrok. Wij hopen maar dat die in hun Bourgondische prinsenpakken getooid met fazantenveren hier deze kroeg links laten liggen want het zou best wel eens intiem kunnen worden.

Rond de klok van 04.30PM komt J. Aubertin, getooid met zijn vilten Manolito hoed het podium te beklimmen en wordt het immens stil hier in deze kroeg. Daar waar Aubertin's thuisbasis gekend is om zijn muzikale cultuur en dansmuziek is de keuze van J. Aubertin eerder die van de poëzie van een John Prine. Niet verwonderlijk want hij verbleef een lange tijd in de States. Een Fransman die klinkt als een Amerikaan we moesten er wel even aan wennen.

Het ijs was meteen gebroken toen J. Aubertin zich verstaanbaar mocht maken in zijn moedertaal en opent met de quote "I'm Not Gonna Make You Dance". Met "Holy Forrest" uit zijn nieuwe EP kan je meteen hier een speld horen vallen en weet de patron dat hij de carnavalschlagers nog even zal moeten opbergen. Niet gedacht dat de Herentholstenaars deze troubadour met zoveel respect zouden komen te waarderen.

Nummers als "Back To You" en Same Old Feeling" herbergen de tonen van een langzame wals, en ja de stilte overheerst en wordt enkel onderbroken door een respectvol applaus. Fotografisch hield ik het toen al lang voor bekeken doordat de enige verlichting een rode spot betrof en een flash als storend zou worden aanzien. Met de titeltrack van zijn nieuwste EP komt er een einde aan deel 1 en worden we hier zowaar verwelkomt met een stoofpotje uit eigen keuken en toen werd het smullen maar.

Het hoeft gezegd de intimiteit waarmee J. Aubertin zijn nummers brengt is weergaloos maar in een anders wel levendig café wordt het alsmaar moeilijker om de aandacht vast te houden. Toch blijven ze hier aandachtig luisteren naar nummers als "Green Eyed Woman" en "No Fear At All". De crisis nam toe toen een paar volgelingen van "Prins Wim II" zich toegang verschaften tot den Titanic. We konden nog wel genieten van "Jailhouse Blues" maar het geroezemoes nam helaas alsmaar toe.

Gelukkig konden we "Jettie Pallettie" nog afhouden maar het aantal cultuurbarbaren alhier nam alsmaar toe. In de vorige recensie wist collega reporter "VH" nog te stellen dat een bisser als Cash niet hoefde en het moet zijn dat J. Aubertin het had gelezen, want genne Cash. J. Aubertin repliceerde dan maar met een bluesje van Jimmy Reed en wist zo nog met "Baby What You Want Me To Do" aka "You Got Me Running" de schwung erin te houden. Bijna bliksemde ik de aimabele J. Aubertin met mijn ogen neer toen hij met dit nummer "Elvis the Pelvis" kwam te vermelden. Grrrrr. Hij maakte dit nog allemaal goed door als allerlaatste het country nummer "I'm Leaving You (This Lonesome Song)" te brengen en dat bracht ons dan bij Mother "Maybelle Carter" (1909-1978). Er kwam nog waardering toen een carnavalist J. Aubertin ging bedanken met een biertje maar daarna vertrokken Vic et moi wijselijk richting Leuven alvorens hier "De Polonaise" door de speakers galmt. Die van Herenthout zijn er klaar voor...Au revoir en 't was net geen rockabilly LOL.